 |
| Źrodełko lecznicze do obmywania oczu. |
 |
| Dostawa wód mineralnych. |
Słowo
rashaan (wym. arszaan)
oznacza po mongolsku źródło bądź źródła mineralne. Od wieków
znane i wykorzystywane przez Mongołów w celach leczniczych i
wypoczynkowych źródła wód mineralnych pozostają ważną częscią
lokalnego folkloru i doskonale wpisują się w mongolski etos związku
ze środowiskiem naturalnym jak i tradycję mongolskiej medycyny
naturalnej, od wieków niezmiennie pozostając głęboko poważanym
remedium na wszelkiego rodzaju dolegliwości. Jeśli chodzi o kwestie
leksykalne, zasadnicza różnica pomiędzy
rashaan
a bulag jest
taka, iż to pierwsze zawsze implikować będzie zdrowotne
właściwości wypływającej ze źródła wody, drugie zaś oznaczać
będzie źródełko “zwykłej” wody. Mongolskie wody mineralne
dzielą się na dwa główne rodzaje – źródła ciepłe i źródła
lecznicze. Źródła ciepłe
khaluun rashaan
(wym. chaluun arszaan) to zazwyczaj dobrze znane także w innych
częściach świata źródła siarkowe. Polecane są zazwyczaj dla
osób z dolegliwościami reumatycznymi, bólami stawów i
kości, problemami
mięśniowymi czy stanami
pourazowymi, natomiast osoby
z nadciśnieniem, problemami z krążeniem bądź cierpiące na
problemy sercowe nie powinny zażywać zbyt intensywnych kąpieli.
Zwyczajowy zalecany czas kąpieli to ok 15
czy 20 minut zaleca się także obmywanie i masowanie danej części
ciała wodą termalną. Zanurzenie w basenie nie powinno przekraczać
linii splotu słonecznego ze względu na wzmożenie ciśnienia w
górnej częsci ciała.
* * *
 |
| Ofiarne owoo poświecone lokalnym źródłom mineralnym. |
 |
| Bujna roślinność dokoła źródeł mineralnych. |
 |
| Ofiarny kamień z inskrypcjami tybetańskimi w pobliżu źródeł mineralnych. |
 |
| Punkt czerpania arshaan |
 |
| Typowa jama błotna. |
Źródła
wody pitnej są równie oblegane zarówno przez zdrowych i chorych
jak źródła termalne. Na terenie całego kraju znajdą się
oczywiście źródła leczące
wszelkie poszczególne
dolegliwości i części ciała czy narządy, zwyczajowo przyjmuje
się jednak, że dane źródło wpływa zbawiennie na jeden konkretny
narząd wewnętrzny bądź grupę narządów. Mamy więc źródła
lecznicze dla wątroby, serca, żołądka, jelit, nerek. Często
wpływ wód mineralnych jest zawężony tak mocno, że określone
jest nawet czy dane źródło wpływa pozytywnie na lewą czy na
prawą nerkę bądź lewe czy prawe oko – każde z nich posiadać
może osobne źródełko.
 |
| Tablica informacyjna przy źródłach Cagaan Tolgoi |
W wypadku
wód zalecanych dla oczu służą one oczywiście do obmywania. Woda
powinna być pita świeżo ze źródła, co nie przeszkadza
oczywiście napełniać całych baniaków dziesiątkami litrów
leczniczego nektaru, który następnie odbędzie podróż do
ojczystej krainy pielgrzymujących do źródeł rodzin. Zazwyczaj
zaleca się dawkowanie wód przez konkretny okres czasu najpierw
stopniowo zwiększając, a następnie zmiejszając przyjmowaną dawkę
aż do ponownego
osiągnięcia tej początkowej. Mineralna
rashaan
do picia jest obecna także w miastach na półkach sklepowych.
Poznać ją można po brązowym kolorze butelek, w które jest
butelkowana. Nie są to jednak typowe wody uzdrawiające, a po prostu
wody bogate w minerały o charakterystycznym pylistym smaku
pochodzące z konkretnych znanych ujęć. Źródłom zdrowotnych wód
często towarzyszą także kąpiele w uzdrawiających błotnych
jamach czy bajorkach. Efekt działania ma być zazwyczaj podobny do
działania gorących źródeł tj. leczyć dolegliwości stawowe,
mięśniowe, skórne czy działać przeciwbólowo, przeciwzapalnie
czy regeneracyjnie.
 |
| Źródełko "na żołądek" z opisem na kamieniu obwiązanym szarfami ofiarnymi. Brzeg rzeki Chanui. |
Miejsca bogate w źródła
rashaan
są często popularnymi miejscami wypoczynku i spędzania wolnego
czasu czy weekendowego campingu wśród Mongołów, miejscami często
postrzeganymi jako swoiste sanatoria. Dookoła bardziej znanych
źródeł coraz częściej wyrastają tereny wypoczynkowe bądź
nawet ośrodki turystyczne, szczęśliwie jednak większość ze
źródeł pozostaje wciąż po prostu bogactwem ludowym.
 |
Źródła mineralne o świcie widziane ze szczytu pobliskiej góry.
|
